Voor mij is het klimaatprobleem een bron van inspiratie om anders naar m’n leven te kijken. Wat doe ik nou eigenlijk en watvoor effect heeft dat? Wonen is daar een groot onderwerp in. Dit schrijfsel gaat over een episode in m’n leven waar ik met veel plezier aan terugdenk.
Samen met Elise creëerde ik in de zomer van 2017 een inspiratievol plekje. De basis daarvan was een kalverenstal. Deze bestond uit twee iglo’s en een overdekt gedeelte. Voorheen sliepen kalfjes in de glasvezel koepels en konden zij in de omheining spelen en eten. Nu zouden wij dat doen.
In juni 2017 kwamen wij met boer Wim in contact en hij bood hen de kalverenstal aan als een ambitieus bouwproject. Waarom niet, dachten ze, en begonnen met tekenen en klussen. En dat deden ze niet alleen. Veel hulp werd aangeboden in materiaal en zweet.
Inmiddels wonen wij niet meer in de iglo’s. In september werd het simpelweg te vochtig om er gezond te blijven wonen. Maar ze bestaan nog wel! Mocht je een keer willen langskomen, kan dat altijd. Neem gerust contact met me op.
